Nostalgían í algleymingi

Undanfarið ár hefur tímahjóli íslensks þjóðfélags verið snúið áratugi aftur í tímann.

Gjaldeyrishöft og ríkisvæðing og skattpíning. Miðstýringin í öndvegi. Hagsmunagæsla sem aldrei fyrr, til handa hinum þóknanlegu.

Enn erum við að sjá ný dæmi. Ráðherra opinberar þá sannfæringu sína að samráð bænda sé öllum til góða.

Nýjasta dæmið er flokkavæðing dagblaða. Sú var tíð er kommarnir keyptu Þjóðviljann, framsóknarmenn Tímann, alþýðuflokksmenn Alþýðublaðið og íhaldsmenn Moggann. Það fór eftir stjórnmálaskoðunum fólks hvar það verslaði. Hvernig bíla fólk keypti og svo framvegis.

Mogginn hefði ekki getað fundið sér pólitískari og Flokkstengdari ritsjóra en Dabba. Nú er hann mættur á Moggann og pólitískar hreinsanir þegar hafnar. Það skal t.d. enginn segja mér að Þóru Kristínu hafi verið sagt upp vegna lélegrar fréttamennsku. Ekki veit ég hví hún er ekki þóknanleg. Líklega er hún vinstimanneskja, eða hún hafi fyrir löngu síðan tekið óþægilegt viðtal við Dabba. Hann er þekktur fyrir langrækni sína.

Nú má allavega leggja niður amx.is og nú þarf maður að fara að dressa sig við hæfi.

Hvar fæ ég Álafossúlpu?

Uppsagnir hjá Árvakri

Athugasemdir

[Jón (IP-tala skráð) 25.9.2009 kl. 13:16]

Já svo ekki sé minnst á Tramp-skó. Persónulega er ég að spá í að næla mér í Trabant skutbíl og skella mér svo í létta fyllerísferð til Costa del Sol.

Verst að gjaldeyrir er svo herfilega dýr orðinn, en þó kvótalaus sem betur fer.

[Brjánn Guðjónsson, 25.9.2009 kl. 14:08]

skilst það sé kvóti á gjaldeyri. hálf milljón max, per haus.