Verðlaun?

Nú er ég í sumarfríi og nýt þess að hafa ekkert fyrir stafni, annað en að strjúka á mér kviðinn.

Hef í vikunni gjarnan haft opið fyrir Rás 2 og leyft henni að malla í bakgrunni meðan ég geri eitthvað uppbyggilegt. Hvort heldur það er að gaufa á netinu  eða að reyna að gera kotið eilítið vistlegra.

Nú eru þeir rásarmenn að auglýsa árvissa tónleika rásarinnar á Menningarnótt. Tónleikar sem hingað til hafa verið kallaðir „Stórtónleikar Rásar 2.“ Nú vilja þeir finna annað heiti en stórtónleikar. Lýst hefur verið eftir tillögum um nýtt heiti. Svo eru verðlaun í boði fyrir bestu tillöguna.

Þá komum við að kjarnanum.
Ég lagði við hlustir þegar verðlaunin voru tilgreind.

Einhver gasaflottur 3G Nokia sími, var nefndur fyrst. Ég hugsaði með mér að kannski væri tilefni til að spreyta sig, þótt ég sé vel sáttur við minn gamla síma. Þá kom höggið. Böggull fylgdi nefnilega skammrifi því næst bætti Óli Palli (sá sem las auglýsinguna og er allt í öllu á Rás 2) „og heimsókn frá Ingó, sem mætir auðvitað með gítarinn.“ Síðan bættist við hvalaskoðunarferð, sem án efa væri gaman að fara í.

Ég hef ekkert á móti Ingó. Það gæti allt eins hafa verið Bubbi, Hörður Torfa, eða Óli Palli sjálfur, sem mættu í heimsókn með gítar. Ég gæti alveg hugsað mér síma og hvalaskoðunarferð, en frábið mér að fá til mín einhvern gítarglamrara ásamt fylgdarliði. Gæti kannski verið voða kósí að kveikja varðeld í stofunni og raula nokkur lög. Mig bara langar ekki til þess.

Þannig að ljóminn af fína flotta símanum hvarf í skuggan af samfylgjandi gítarglamursofbeldi.

Hví ekki frekar að bjóða upp á síma og flengingar?