Vandi bandarísks bílaiðnaðar

 

 

 

 

Bandarískur bílaiðnaður á nú í miklum fjárhagsvanda. Margir vilja tengja þann vanda hinni vestrænu fjármálakreppu. Þess skal getið að hér í Turkmenistan er engin kreppa.

Þeir sem leggja á sig að greina vanda bandarískra bílaframleiðenda sjá þó fljótt að vandinn tengist samdrætti í timburiðnaðinum. Vandi timburiðnaðarins er hinsvegar aðallega vegna náttúrulegra orsaka. Veðurfræðileg skilyrði hafa breyst verulega. Menn kenna helst um, hlýnun jarðar.

Þannig hefur framleiðsla á rósavið og eik dregist saman um 38% milli ára. Framleiðsla á palesander og mahóní hefur dregist minna saman, eða um 21%.

Því er erfitt að halda áfram framleiðslu bandarískra bíla, sem þessa, í þeirri mynd sem verið hefur.

 

 

 

 

 

 

 

Þetta er aðalorsök vanda bandarískra bílaframleiðenda.

Eins og komið hefur fram, finnum við Turkmenistar ekki fyrir kreppu. Því síður fyrir bílakreppu. Enda ekki fluttir inn bandarískir bílar hingað. Hér aka menn um á Volgum og Moskwitch. Moskinn minn hefur þjónað mér vel síðan ég keypti hann, vorið 1974.

 

 

 

 

 

 

 

 

Þegar vesturlandabúar uppgötva að ekki þurfi að kaupa allt það nýjasta, munu þeir ná sér upp úr kreppunni.

Athugasemdir

[Tiger, 18.2.2009 kl. 22:11]

 Haha .. já .. *huxandi* .. ætli það sé bara ekki spurning um að fara að spara? Hætta að lifa um efni fram og hætta að eyða í t.d. rándýra fararskjóta þegar maður getur fengið flotta ellijálka sem koma manni alveg jafnvel á milli staða(kannski ekki eins hratt og ekki með eins miklum glæsibrag, en örugglega samt) ...

Keðjuverkun er sannarlega eitthvað sem vert er að pæla í ... og að því sögðu/skrifuðu - slengi ég eins og einum keðjuverkandi knús slatta yfir þig Boxer góður ...

[Brjánn Guðjónsson, 19.2.2009 kl. 23:41]

minn gamli skrjóður hefur þjónað mér vel. hann er orðinn aldraður, en er þó síungur í anda.