Ofbeldi...

...á sér ýmsar myndir. andlegt og líkamlegt.

fyrir nokkrum dögum sá ég frétt um nefnd sem kannað hefði ofbeldi gagnvart konum. karlar skildir eftir þar.

ekki veit ég hver hlutföllin eru, milli karla og kvenna. þó tel ég að ofbeldi kvenna gagnvart körlum sé stórlega vanmetið, enda yfirleitt um andlegt ofbeldi um að ræða.

sjálfur upplifði ég stórkostlega tilfinningu lausnar og frelsis þegar ég skildi. laus við allt ruglið og andlega ofbeldið.

 

http://www.ruv.is/heim/frettir/frett/store64/item259169/

Athugasemdir

[Kristján Sigurður Kristjánsson, 5.4.2009 kl. 17:36]

Hversvegna skildu menn ekki beita ofbeldi. Ofbeldi borgar sig alltaf.

[Soffía Valdimarsdóttir, 5.4.2009 kl. 19:16]

það er áreiðanlega mikið til í þessu hjá þér!

[Jenný Anna Baldursdóttir, 6.4.2009 kl. 13:27]

Ekki missa þig í þessa lágkúru svona klár maður.

Ef ofbeldi á konum er rannsakað þá er það fáránlegt að kvarta yfir skorti á annars konar rannsókn.

Það þarf bara að rannsaka það líka.

Þetta tuð drepur málum á dreif.

Svo er þetta ekki keppni á milli kynja, heldur vandamál sem er falið og hefur verið allt of lengi látið óáreitt.

Brjánn.  Komasvo.  Get out of your misery.

[Brjánn Guðjónsson, 7.4.2009 kl. 10:30]

var ekki þannig meint Jenný. það er bara þessi ummræða um „kynbundið“ ofbeldi sem mér finnst fáránleg. ofbeldi er ofbeldi, punktur. hvort heldur er andlegt eða líkamlegt. ofbeldi er einungis einkenni á hvernig sá sem því beitir fær útrás fyrir bældar tilfinningar. menn skyldi heldur einbeyta sér að orsökinni en ekki birtingarmyndunum. einkennunum.

að fara að hólfa það niður í kynbundið, starfsbundið, aldursbundið, eða hvernig menn vilja hólfa það niður, finnst mér asnalegt.