Fjas

Þriðjudagur, 15. desember 2009

Kreppuredding

Um helgina var ég akandi í roki og rigningu, með þurrkurnar á fullu. Allt í einu heyrði ég bank og í sömu andrá stöðvuðust þurrkurnar.

Eftir að hafa komist klakklaust heim sá ég að armurinn sem knýr þurrkurnar hafði losnað frá þurrkumótornum.

Á enda þurrkuarmsins er nælonfóðring sem smellur utan um kúlu á enda lítins arms á mótornum. Með tíð og tíma eyðist fóðringin og þurrkuarmurinn losnar af, verði átakið nægt.

Í gær hringdi ég í umboðið til að spyrjast fyrir um nýja fóðringu. Vitanlega fékk ég hið dæmigerða svar að ég þurfti að kaupa allt þurrkustellið. Semsagt, bili klósettið þarf að splæsa í nýtt baðherbergi.

Eitt sinn átti ég 11 ára gamlan skrjóð sem bilaði með sama hætti. Ég reddaði því þá og ákvað að endurtaka leikinn nú. Reyndar er minn núverandi skrjóður einnig orðinn 11 ára gamall, svo kannski þetta sé týpísk 11 ára bilun?

Í stað þess að kaupa allt þurrkustellið á rúmlega tíuþúsundkall, ákvað ég að framkvæma reddingu fyrir tuttuguogfimmkall. Vinnan ekki innifalin í verðinu.

Svona gerðist það:
Mótorinn lítur svona út.
Á honum er armur með kúlu á endanum.

Svona lítur þurkuarmurinn út. Nælonfóðringin sem leggst utan um kúluna á enda mótorarmsins.

Þar sem armurinn á til að detta af við mikið átak felst málið í að hindra það. Hvað annað? Annars tollir hann sæmilega á.

Losum mótorinn og tökum hann upp á borð. Það tekur tvær ca mínútur. Borum svo inn í miðja kúluna. Ég ákvað að nota 3,5 mm skrúfu þannig að ég boraði með 3ja mm bor.

Eftir að hafa borað er ekki úr vegi að snitta. Ég notaði reyndar boddískrúfu en notaði aðra, eins, skrúfu til að snitta smá. Þótt ekki væri til annars en að koma í veg fyrir að endanlega skrúfan brotnaði við að herða. Fá einhvern vísi að skrúfgangi.

Síðan borði ég 4mm gat í bakið á nælonfóðringunni.
Hafa gatið stærra en skrúfan svo hún leiki laus.

Síðan er arminum smellt upp á mótorinn og fóðringin fest með skrúfu.

Þar sem snúningur mótorsins er í þá átt að hann gæti hugsanlega losað skrúfuna, notaði ég gengjulím. Smá lím í boruðu holuna og síðan skrúfan hert þar til skinnan, sem ég setti á milli, hreyfist ekki fram og til baka nema hvað hægt er að snúa henni þó.

Þannig mun skrúfan ekki hafa önnur áhrif en þau að armurinn mun ekki losna af.

Þessu redding/viðgerð mun líklega lifa bílinn og kostar aðeins ca 1/100 af efniskostnaðinum við að kaupa nýtt þurrkugums. Tók kannski 1,5 tíma í framkvæmd. Borunin tók mestan tímann.

Í staðinn fá börnin mín betri jólagjafir.

Flokkur: Dægurmál | Breytt 26.12.2009 kl. 22:42 | Facebook