Ég á mér líf

Í morgunsárið renndi ég yfir netmiðla, eins og ég geri gjarnan á morgnana. Þar sem ég hafði lokið við að skoða skemmtilegt myndband, á Pressunni, af antílópu gefa hýenum langt nef, rak ég auga í tengil hægra megin á síðunni.

„Afmæli aldarinnar - Myndir úr veislunni í Turninum.“

Nú nú nú, hugsaði ég. Afmæli aldarinnar! Það er ekkert minna. Þetta hljómar of 2007 til að láta það óskoðað.

Ég smellti á tengilinn og við mér blasti frétt, ásamt myndum, af afmæli einhvers fólks sem ég vissi ekki að væri til. Fyrir utan tónlistafólkið sem spilaði í veislunni og einn fjölmiðlamann að auki, hafði ég ekki einustu hugmynd af tilveru þess fólks sem á myndunum var.

Vitanlega varð ég dauðskelkaður og hóf samræður við sjálfan mig.

„Brjánn, ertu virkilega svona úti á þekju? Veist ekki hver skódrottningin er.“

Við þessa spurningu mína jókst hjartslátturinn og svitinn spratt fram á ennið. Þar til ég skyndilega fann til mikils léttis um leið og ég svaraði mér.

„Nei. Ég er ekki úti á þekju, heldur á ég mér líf.“

Athugasemdir

[Steingrímur Helgason, 31.8.2009 kl. 18:45]

Hefur þú íhugað að zlá kúlulán út á lífið að veði ?

[Brattur, 31.8.2009 kl. 20:37]

Viss sko að þú værir ekki út á þekju... þar eru bara skódrottningar og skósveinar...

[Jóka (IP-tala skráð) 1.9.2009 kl. 14:30]

Ég hefði nú haldið að skóblætisdrengur eins og þú hefðir átt að vita hver Marta skódrottning er

[Brjánn Guðjónsson, 1.9.2009 kl. 14:49]

já, segðu. skeit upp á bakið þarna