Pabbi minn er miklu sterkari en pabbi þinn

Condoleezza Rice, utanríkisráðherra Bandaríkjanna, sagði í kvöld að Rússar ættu bara að passa sig. Þeir skyldi halda sig á mottu. Henni var mjög heitt í hamsi og nefndi föður sinn í því sambandi.

Rússar eru mjög uggandi, enda faðir hennar fyrrum leðjuglímumeistari.

Bergmálstíðindi hafa fyrir því nokkuð öruggar heimildir að Rússar hafi skotið á neyðarfundi þar sem hótanir utanríkisráðherra BNA hafi verið ræddar. Igor Lukachev, bráðabirgðaráðherra Rússa í milliríkjaráðuneytinu mun hafa tryggt aðild móðurmróður síns að málinu. Sá er enginn annar en fyrrum ólympíumeistari í hártogun, árið 1964.

Munu ekki líða nýtt járntjald

Óli partýgrís

Eins og alþjóð veit er hlutverk yfirstéttarinnar fyrst og fremst að skemmta sjálfri sér. Skiptast á gjöfum. Sýna sig og sjá aðra. Fátt er betur til slíks fallið en samkvæmi, enda ófá yfirstéttarsamkvæmin haldin viða um heim á degi hverjum.

Íslendingar eiga vitanlega sinn fulltrúa í samkvæmislífinu. Sá er gjarnan kallaður Óli partý. Hann þykir með skemmtilegri samkvæmisgestum og er oftar en ekki hrókur alls fagnaðar.

Nýverið varð ljóst að Óli hafði tryggt sér partýhúsnæði til næstu fjögurra ára. Að sjálfsögðu vakti sú frétt mikinn fögnuð meðal partývina hans.

Nokkrir hringdu í kappann, eða sendu honum SMS.

Goggi Booze hringdi frá Ameríku. „Hey! flottur kallinn maður. Verður að fara að kíkja á mig. Fer að missa húsnæðið. Rock on!!“

Hossi K. sendi SMS frá Berlín. „zat ist zo kool ;)“

Meddi sendi MMS frá Moskvu, með mynd af sér í heita pottinum. „Drífa sig á svæðið! Elena og Jelena biðja að heilsa.“

Eins og gjarnan er með vinsælt fólk, eru einhverjir sem hafa horn í síðu þess. Matti nokkur hefur t.d. dissað Óla undanfarið. Það mun vera vegna þess að honum hafi aldrei verið boðið í partý, þrátt fyrir að hafa endurtekið beðið um að fá að mæta.

Þjóðhöfðingjar senda Ólafi Ragnari heillaóskir

Maður féll af stól

Maður um þrítugt, búsettur á Höfn, féll af stól í dag. Að eigin sögn var hann að skipta um ljósaperu í þvottahúsinu er hann missti jafnvægið og féll. Skrámaðist hann lítilsháttar á vinstra hné. Hann sá ekki ástæðu til að leita á sjúkrahús, en nýtur hjúkrunar eiginkonu sinnar. Heitt kakó, vöfflur og DVD.

Kona féll af hestbaki norðan við Skagaströnd

Sjálfstæðisfálkinn opnar sálartetrið

Sjálfstæðisfálkinn hefur nú stigið fram og talar innan úr sér sem aldrei fyrr. Hann tjáir sig um hjónaband sitt og framsóknarmaddömmunnar. Eins og alþjóð veit endaði sambandið fyrir tæpu ári með með skilnaði að borði og sæng. Eins og oft gerist hjá fólki í þannig aðstæðum, rasar það pínulítið út á eftir. Finnst einhvernveginn að eftir langt og tilbreytingalaust samband þurfi það að lifa lífinu og prófa hitt og þetta. Báðir aðilar munu hafa fundið sér nýja bólfélaga, en það reyndust vera tilfinningasnauð sambönd. Undir niðri höfðu það hugann hvort hjá öðru.

Hvað hafi valdið sambandsslitunum á sínum tíma, segir fálkinn það fyrst og fremst hafa verið vanræksla sín á maddömmunni.

„Ég var farinn að taka henni sem sjálfsögðum hlut og skeytti lítið um tilfinningar hennar og þarfir. Fyrir vikið fylltist hún tortryggni og grunaði mig m.a. um framhjáhald. Þegar svo er komið er ástandið alvarlegt. Þegar hún stóð mig síðan að rækjubrauðsáti var mælirinn fullur. hún pakkaði saman og gekk út. Ég sat eftir sár og bitur, meðan maddaman stundaði villt stóðlífi. Ekki með einum eða tveimur. Nei með þremur takk fyrir, í einu. Afbrýðisemi mín kraumaði og jókst með Degi hverjum. Að lokum narraði ég einn félaga maddömmunnar í bólið til mín. Æ, þetta er leiðinleg saga og sorgleg. Dæmigerð saga af afbrýðisemi og reiði.“

Nú virðist hinsvegar hafa gróið um heilt og hjúin vilja reyna aftur. Staðráðin í að endurtaka ekki sömu mistökin. Rækta hvort annað og krydda samlífið. Rútínan er af öllu verst.

Gísli Marteinn: Ræktuðum illa sambandið við framsókn

Reykvísk börn að leik

Óli aðal hefur upplýst að um samsæri og stórfelld svik hafi verið að ræða þegar hann hafi verið narraður að vera í liði með Villa. Það sé nú komið á daginn.

„Villi sagði að ég mætti vera aðal og fá að ráða“ segir Óli, ómyrkur í máli. „Þetta er ekki tekið! Þetta er svindl!“

Heimildamaður Bergmálstíðinda, sem er ekki vill láta nafn síns getið en er bæði innmúraður og innvígður, staðfestir þetta. Segir hann Villa hafa sagt orðrétt „Óli má ver'ann en pant fá að vera næstur.“ Þetta hafi síðan verið svikið eftir að Villi hætti við að ver'ann.

Nú hafi leiknum verið hætt í miðju kafi og Óli farið heim til sín, í fýlu. Hinir krakkarnir hafi þá farið og spurt eftir Skara. Hann fær samt ekki að ver'ann. Bara að vera memm.

Borgarstjóri mætir í Ráðhúsið

Matvælaverð lækkar!

Já, einmitt. Ég á eftir að sjá lækkanir á heimsmarkaði skila sér í útsöluverð hér heima. Kannski það skili sér að einhverjum (litlum) hluta, svona til málamynda.

Það kom ekki á óvart að í fréttinni slær viðmælandinn strax fyrsta varnaglann. „Hins vegar séu margir þættir sem ákvarða matvælaverð.“ Einmitt. Þótt innkaupsverðið lækki má alltaf finna ástæður til að lækka ekki útsöluverð. Menn eiga afsakanir og tylliástæður á lager. Bara spurning hver er notuð í hvert sinn.

Verðlækkanir í augsýn

Tvenn eldri hjón festust í leðju

Kalla þurfti til lögreglu og björgunarsveitir þegar tvenn eldri hjón festu bifreið sína í leðjupytt, rétt ofan Hafravatns síðdegis í gær. Hjónin sem eru á áttræðisaldri ætluðu að láta reyna á lipurð bifreiðarinnar.

„Þetta er nýlegur Subaru, á góðum dekkjum og fjórhjóladrifinn“ sagði Hafsteinn Kúld, er ók bifreiðinni. „Þegar ég hafði ekið um það bil hálfa leið yfir pyttinn drap bíllinn á sér og við það náði hann að festast“ bætir Hafsteinn við.

Jensína Kúld, eiginkona Hafsteins segist hafa orðið mjög skelkuð. „Ég hélt þetta væri mín hinsta stund“ sagði Jensína. „Við náðum þó að hringja eftir hjálp í tæka tíð. Guði sé lof fyrir farsímann hans Steina míns.“

Hafsteinn og Jensína jöfnuðu sig þó flótlega eftir að björgunarsveitin Hrólfur hafði losað bifreið þeirra. Samferðafólk þeirra Hafsteins og Jensínu, hjónin Leó og Lovísa Löve, þáðu hinsvegar áfallahjálp og treystu sér ekki í viðtal.

28 klappstýrur festust í lyftu

Læknisfræðilegar heilbrigðisáhyggjur Ólafs F.

Ekki ætla ég að tjá mig um téð sjónvarpsviðtal. Þá er það afgreitt.

 

Nei, annað í viðhangandi frétt fangaði athygli mína. Ólafur F. Magnússon hefur áhyggjur. Já og ekki neinar venjulegar áhyggjur, eins og ég og þú. Ó nei. Ólafur hefur læknisfræðilegar heilbrigðisáhyggjur. Það er ekki lítið.

Hann segist hafa áhyggjur af að fagmennska og heiðarleiki séu ef til vill ekki hluti af leikreglum fjölmiðlamanna, eins og Helga Seljan. Ég get svo sem alveg sett mig í þau spor að skilja áhyggjur Ólafs. Hitt skil ég þó ekki. Hvað á maðurinn við með að blanda læknis- og heilbrigðisstarfsmannstitlinum í málið? Er hann að gefa eitthvað í skyn?

Í fréttinni er höfð eftir honum þessi málsgrein;

„Ég hef áhyggjur af því sem læknir og heilbrigðisstarfsmaður ef fagmennska og heiðarleg vinnubrögð eru ekki hluti af leikreglunum hjá fjölmiðlamönnum eins og Helga.“ Leturbreytingin er mín.

Ég get með engu móti séð hvernig læknisstarfið tengist fjölmiðlum, eða að fjölmiðlamenn og heilbrigðisgeirinn tengist á einhvern sérstakan hátt. Nema tengingin sé sérstaklega ætluð Helga, persónulega? Ég skal ekki um það segja.

 

Ég hef hinsvegar talsverðar áhyggjur af þessu. Ég verð að segja það. Þó hvorki sem rafeindavirki né tölvunarfræðingur, heldur einungis sem Reykvíkingur.

Ólafur: Boðaður á fölskum forsendum

McCain kominn í gírinn

Svo virðist sem spéfuglinn og húmoristinn John McCain hafi fundið taktinn. Fyrir skömmu síðan, er keppinautur hans, Barack Obama, hafði í frammi uppistand í Evrópu varð lýðnum ljóst hve mikilvægt er fyrir kjörþokkann að hafa sig í frammi og vera sniðugur.

Það er einmitt aðalsmerki McCains, að vera sniðugur. Eins og fram kom í fyrri færslu, fann John McCain upp skopskynið. Það mátti berlega sjá á kosningafundi um daginn. Fyrir þann fund skildu heil 9% frambjóðendurna að. Nú eru þeir jafnir.

Obama mætti örlítið of seint á fundinn. Þar sem hann gekk í salinn tók McCain eftir að buxnaklauf Obama var opin. Hann greip tækifærið og sagði við Obama; „Þú átt eina, tvær, þrjár, [...], níu, tíu kærustur!“

Ekki að spyrja að snilldinni.

Frambjóðendur hnífjafnir

Maðurinn sem fann upp skopskynið

Það verður seint ofsögum sagt að John McCain sé bráðfyndinn og skemmtilegur maður. Það drýpur af honum fyndnin, ekki síður en viskan. Enda upphafsmaður margra klassískra frasa.

Það var á námsárum sínum, sem McCain skellti fram fyrsta frasanum. Bless kex klukkan sex. Við gríðarlegan fögnuð viðstaddra. Þó má segja að hann hafi toppað sniðugheitin í mannkynssögufyrirlestri síðar. McCain var að gjamma eitthvað og kennarinn segir við hann, „John, haltu kjafti!“ John McCain bætti þá við, „snúðu skafti.“

Það dygði ekki allt geymslupláss hinnar nýju diskastæðu blog.is, ætlaði ég að telja upp öll gullkorn McCains. Ég læt því staðar numið hér, en vil þó taka fram að það mun vera misskilningur að John McCain hafi samið frasann íslenski fáninn, bandaríski bjáninn. Sá frasi mun vera íslenskur en á þó vel við, bæði um McCain sem og hans sitjandi forseta. Ekki síst á fánadögum.

 

 

 

 

 

 

 

 

John McCain

McCain: Skopskyn nauðsynlegt í kosningabaráttunni