Hljómgæði RUV

Hef verið að horfa á útsendingu RUV á söngvakeppni framhaldsskólanna. Ég ætla ekki að tjá mig um gæði þess efnis sem þar er flutt. Sumt gott. Sumt slæmt. Samt alltaf gaman að heyra hvað æskan er að bralla.

Það sem ég er að hugsa um er, hvers vegna hljóðið er bara plein steríó, en ekki Dolby 5.1 eða 7.1 kóðað. Nú eru flest heimabíó landsmanna Dolby 5.1 eða 7.1 samhæfð. Förum ekki út í THX eða aðra staðla sem þessi kerfi styðja einnig.

Mér finnst skrýtið að árið 2008 sé ég að hlusta á útsendingu úr sal, með áhorfendum, án þess að fá meiri vídd í hljóminn er bara tvær rásir.

Ég veit að NICAM, sem er staðall sem RUV notar til kóðunar hljóðs sem sent er út, styður bara tvær rásir (hægri og vinstri). Hvað með það efni sem ekki er sent á öldum ljósvakans? Eins og það sem sent er gegn um Skjáinn. Yfir ADSL Símans.

Urr

Mér er alveg fyrirmunað að skilja hvað getur verið gaman við að hlusta á urrandi bíl.

Nágranni minn á einn gamlan amerískan. Hann notar bílinn aldrei en hefur hann í skúrnum og strýkur honum þar. Síðustu helgi ók hann bílnum eina bíllengd, þ.e. út úr skúrnum. Setti hann í gang og þandi í korter eða svo. Síðan var bílnum bakkað í skúrinn aftur. Nú áðan lék hann sama leikinn. Reyndar ók hann einn hring á planinu fyrst, svona til að leifa nú örugglega öllum í hverfinu að heyra urrið. Lullaði um planið og þandi vel. Síðan stöðvaði hann bílinn framan við skúrinn, opnaði húddið, horfði, hlustaði og þandi.

 

Aftur til fjastíðar

Úff, nú hef ég afplánað þessa viku í fílabeinsturninum. Það er ekki alveg að virka fyrir mig. Ég gæti aldrei gerst vinstri grænn bloggari. Ég vil heldur fá fídbakk. Nú get ég fjasað smá fram yfir helgi, er ég gerist bergmálsmaður mikill. Þó með opið fyrir athugasemdir auðvitað.

Var að koma í hús. Tók leigubíl neðan úr bæ. Ég held honum hafi tekist að brjóta flestar umferðarreglur á leiðinni. Ók á 60 þar sem hámarkshraði var 30, a.m.k. í tveimur götum. Ók af ytri akrein inn á innri, í hringtorg og út á þá ytri (hægri) aftur. Ók Miklubrautina á 110, þar sem er 80Km hámarkshraði. Var ekki með öryggisbelti. Eiginlega var það eina sem hann virti voru umferðarljósin. Hann ók ekki yfir á rauðu. Ðadds itt.

Gott að vera kominn úr afplánun.

Landbúnaðarfangelsið

Úr fílabeinsturninum #8

Landbúnaðarráðherra bloggar um útflutning lambakjöts, tollaívilnanir og annað gums.

Hann segir: „Ég hef engin áform uppi um að ganga hraðar fram í lækkun tolla en alþjóðlegar skuldbindingar munu krefjast, nema gagnkvæmar tollaívilnanir fáist í staðinn til að styrkja útflutningsmöguleika landbúnaðarins í breyttum heimi.“

Nú ætla ég ekki að falla í sama pytt og sumir, að fullyrða neitt um gæði íslensks lambakjöts. Hvort það er best í heimi eða ekki. Ég segi bara að það er djöfulli gott kjöt og örugglega með því betra sem finnst.

Gengi Ísland í Evrópusambandið væri greið leið fyrir bændur þessa lands að selja hágæða afurðir sínar, eins og lambakjöt, til Evrópu fyrir gott verð. Ekkert tollavesen. Þá losnuðu þeir úr þessu styrkjakerfi hér sem heldur þeim föngnum.

Reyndar mætti alveg lappa upp á þetta átjándualdarkerfi hér sem bændur þurfa að búa við. Gersamlega tjóðraðir við ríkið í formi styrkja og niðurgreiðslna, hægri og vinstri, án þess að ganga í Evrópusambandið.

Málið er, sem hvorki landbúnaðarráðherra né aðrir virðast skilja, að um leið og maður múrar aðra úti múrar maður sjálfan sig inni.

 

 

Athugið. Ofangreint eru skoðanir fílabeinsturnspersónuleika míns og þarf ekki endilega að endurspegla skoðanir mínar.

Hægðir Vegagerðarinnar

Úr fílabeinsturninum #6 

Mér er fyrirmunað að skilja hugsunarleysi Vegagerðarinnar. Reykjanesbrautin hefur verið hreinasta slysagildra svo mánuðum skiptir. Eftir að framkvæmdir þar stöðvuðust er eins og enginn hafi leitt hugann að því að ganga þó þannig frá að léleg lýsing, þrengingar, sveigjur og beygjur valdi sem minnstri hættu. Þrátt fyrir slys á slys ofan, undanfarna mánuði, hefur ekkert verið gert fyrr en nú. Ég þori varla að trúa því en kemst ekki hjá að velta fyrir mér þeirri spurningu hvort raunverulega hafi þurft til að landsþekktur maður tjáði sig opinberlega um ástandið, eftir slysið fyrr í vikunni.

Morgunblaðið hefur eftir G. Pétri Matthíassyni að búið sé að setja upp skilti, síðan í gær og fleiri séu í vændum. Með öðrum orðum er G. að segja að loksins hafi menn drullast til að gera eitthvað í málunum. Hvers vegna spurði Mogginn ekki G. að því hví þetta var ekki gert löngu fyrr? Svona eins og hálfu ári fyrr, eða svo.

Vegagerðin hefur ærlega skitið á sig þarna en vonandi þurfa ekki fleiri að slasast eða deyja vegna þess.

 

 

Athugið. Ofangreint eru skoðanir fílabeinsturnspersónuleika míns og þarf ekki endilega að endurspegla skoðanir mínar.

Úrbætur á Reykjanesbraut

Andremma

Úr fílabeinsturninum #5

Jújú, maður með tannvesen fær auðveldlega andremmu. Tannholdsbólga og allt það. Hér er væntanlega verið að tala um þá sem hafa andremmu án tannvesens?

Ég hef vaknað, eftir fyllerí, angandi eins og áma. Það er væntanlega ekki verið að tala um það.

Ég hef vaknað angandi, líklega af voldum bakflæðis. Veit ekki.

Alla vega. Þegar maður er í þeim gírnum að anga duga tannburstanir skammt enda kemur remman oft úr iðrum og upp vélindað. Þó má stundum draga úr remmunni með burstanum. Þá þarf enga helv.. tungubursta. Bara bursta tunguna með burstanum (hárunum). Hef aldrei skilið að fólk sé að kaupa þetta tungubursta kosnseft.

Það er ekki flókið. Finni maður sjálfur remmuna er málið að panta tíma hjá tannsa. Vera svo öllum stundum tilbúinn með tannþráðinn. Oft er um matarleifar milli tanna að ræða, sem úldna (ðökk)

 

 

Athugið. Ofangreint eru skoðanir fílabeinsturnspersónuleika míns og þarf ekki endilega að endurspegla skoðanir mínar.

Andremma: Sökudólgurinn fundinn

Tekið í böttið

Úr fílabeinsturninum #4

Þann 19. febrúar birtist frétt um að viðskiptaráðherra hafi bannfært seðilgjöld.

Hvað svo? Er einhver að fylgjast með framvindu mála?

Ég var í kvöld að fara gegn um póst frá hinum og þessum fyrirtækjum og stofnunum sem þykjast eiga fjárkröfur á mig. Þar kenndi margt forvitnilegra grasa. Reyndar lentu flestir seðlarnir í ruslafötunni, þar eð ég hef þegar greitt þá gegn um netbankann. Ég tók þó fjóra nýlega seðla frá til nánari skoðunar. Einhverjir þeirra eru á mörkunum. Útgáfudagur seðils kemur ekki allsstaðar fram svo gera þarf ráð fyrir að útgáfa seðils hafi farið fram fyrir fyrrgreinda bannfæringu.

Einn seðill, af þessum fjórum, fellur þó algerlega innan bannfæringarinnar. Með gjalddaga þ. 1. apríl og þá gefinn út í mars, sem væntanlega kemur eftir (19.) febrúar.

Greiðsluseðill gefinn úr af ríkisbatteríinu Íbúðalánasjóði.

Mér skildist reyndar að þeir væru hættir að innheimta seðilgjöld. En öllu má nafn gefa. Á þessum seðli er ekki tilgreint neitt 'seðilgjald'. Hinsvegar er þar tilgreint 'tilkynningar og greiðslugjald'.

Hvurslags fíflaskapur er hér í gangi? Á ég semsagt að borga heilar 75 krónur fyrir að fá að borga?(!!!) og fyrir það að ég sé látinn vita að ég þurfi að borga?(!!!) Var ég að gleyma því að ég ætti að borga í upphafi mánaðar?

 

Þetta minnir mig á annað tilfelli. Eitt sinn fór ég með bílinn minn í skoðun. Fyrir skoðunina þarf að borga, sem ég skil vel. Á nótunni var sundurliðað hver kostnaðurinn væri. Þar var skoðunargjald og blablabla. Svo var þar einn liður sem fékk mig til að lesa nótuna aftur. 'Umferðaröryggisgjald' !!

Say what!

Umferðaröryggisgjald, hugsaði ég. Hvur andskotinn er það?

Mig minnir að síðar hafi ég séð einhversstaðar hvað þetta umferðaröryggisgjald fer í. Umferðarstofu. Þegar ég læt skoða bílinn minn er ég sumsé að borga gjald til Umferðarstofu. Hvað gerir Umferðarstofa? Er með manneskju í vinnu sem spjallar í útvarpið endrum og sinnum. Hvað er hún að gera annað?

Þegar ég læt skoða bílinn minn er ég að borga laun einhvers fyrir að segja í útvarpið að hér og þar sé hálka.

Ef þetta er ekki að vera tekinn í böttið þá veit ég ekki hvað það er.

 

 

Athugið. Ofangreint eru skoðanir fílabeinsturnspersónuleika míns og þarf ekki endilega að endurspegla skoðanir mínar.

Trukkarnir burt

Úr fílabeinsturninum #2

Nýjustu fréttir herma að trukkakallarnir ætli ekki að vera í umferðinni (framar?). Þeir hafa söðlað um og bjóða nú gestum og gangandi upp á kaffi og vöfflur. Þeir lærðu að baka vöfflur í liðinni viku, sem þeir buðu síðan laganna vörðum.

Þetta eru góðar fréttir. Best hefði þetta gerst svona eins og nokkrum árum fyrr. Þá hefðu þeir ekki verið að þvælast fyrir mér og öðrum heiðvirðum borgurum úti á þjóðvegum landsins. Um skeið ók ég mikið um þjóðveg 1 á vesturlandi. Bíllinn ber þess líka merki. Mjög freknóttur í andliti sökum grjótkasts, frá trukkum fyrst og fremst. Það staðfestist í síðustu viku, svo ekki er um að villast, að það sem trukkar gera best er að þvælast fyrir og tefja almenning. Því eru góðar fréttir að þeir hafi nú ákveðið að hverfa af vegum landsins og fyrrverandi trukkabílstjórar haldi nú kökubasara í staðinn. Það fer vel á því.

 

 

Athugið. Ofangreint eru skoðanir fílabeinsturnspersónuleika míns og þarf ekki endilega að endurspegla skoðanir mínar.

Sílspikun landans

Úr fílabeinsturninum #1

Margir beturvitringarnir hafa komið fram gegn um tíðina að tjá sig um aukna sílspikun landans, sem og alls hins vestræna heims. Ég ætla hér með að skrá mig í þann hóp.

Eitt af því fáa gáfulega sem sagt hefur verið varðandi þau mál, las ég í frétt á mbl.is um helgina. Þar er þessi setning höfð eftir Vilmundi Guðnasyni forstöðulækni Hjartaverndar: „Ef maður fitnar borðar hann meira en hann brennir. Svo einfalt er það.“

Svo má skilja á öðrum beturvitringi, sem og fleirum, að megin ástæða aukinnar sílspikunar sé meira skyndibitaát. Gott og vel. Kannski spurning um að skilgreina skyndibita. Er það einungis fæða sem er fljótelduð eða þarf hún jafnframt að vera löðrandi í fitu? Nú hafa ýmsir haldið fram að hamborgarar og flatbökur séu ekki endilega svo óhollur matur, nema hvað á hamborgurum er sósa sem ekki þyki æskileg.

Í umræddri frétt er talað um þróun frá árinu 1967. Nú var ég ekki mættur í heiminn það ár en ég man vel hvernig fæðuumhverfi venjulegra íslendinga var á áttunda áratugnum. Þá var það vitanlega mánudagsýsan, með hamsatólg. Á sunnudögum tilheyrði að borða feitan labbahrygg. Svo má ekki gleyma kjötbollum og bjúgum, sem og allskyns annarri unninni fæðu. Vitanlega alltaf sósa með. Uppbökuð úr hvítu hveiti og smjörlíki. Væri borðað skyr eða súrmjólk setti fólk vel af sykri úr á. Svo vitanlega settur rjómi út á skyrið. Brauðúrval var minna en í dag og mun meiri neysla franskbrauðs vs grófs brauðs. Smjör var jafnan notað sem viðbit, meðan í dag nota flestir einhverskonar jurtaolíuafurðir. Á þessum tíma var reyndar ekki eins fjölbreytt úrval skyndibita eins og nú. Helst það væru sjoppupulsur og samlokur. Hinsvegar var sælgætisúrval ágætt, sem og úrval gosdrykkja. Allir gosdrykkir, utan kannski Fresca, innihéldu sykur.

Ég er bara ekki að sjá að fæða íslendinga hafi verið fitu- eða kolvetnaminni þá en nú, nema síður væri.

Það sem helst hefur breyst er að í dag nartar fólk meira milli mála og innbyrðir mun meira magn allskyns aukaefna. Ekki veit ég hvernig þessi aukaefni hafa verið rannsökuð með tilliti til áhrifa á brennslu eða matarlyst.

Allavega, þá eru kolvetni og fita aðaluppistaðan í mínu fæði. Seint verður sagt um mig að ég sé spikaður.

 

 

Athugið. Ofangreint eru skoðanir fílabeinsturnspersónuleika míns og þarf ekki endilega að endurspegla skoðanir mínar.

Klikkaðar hugmyndir

Nú er ég maður sem forðast óþarfa hreyfingu eins og heitann eldinn. Hef reyndar aldrei þurft að hafa áhyggjur af aukakílóum hingað til (7, 9, 13) þótt hreyfing geti susum alveg verið ágæt, sem slík. Ég gekk reyndar talsvert áður fyrr. Gekk í og úr vinnu, hálftíma hvora leið. Svo fékk ég mér bíl og hefur rassgatið náð að gróa við hann síðan.

Það var, fyrr í vetur, að mér brá stórlega. Ég stóð sjálfan mig að því að leiða hugan að því að prófa ræktina. Já, ég þurfti að setjast niður og taka um ennið! Ég var reyndar nýbúinn að sjá eitthvað líkamsræktar-eitthvað í sjónvarpi, svo líklega hefur það komið inn hjá mér þessari afleitu hugmynd.

Í gærkvöldi gerðist svipað atvik. Reyndar ekki hægt að kenna sjónvarpi um það, sem er öllu verra. Upp úr þurru fékk ég þá flugu í höfuðið að fá mér hjól og fara að hjóla í og úr vinnu. Þar sem ég er 45 til 50 mínútur að ganga leiðina til og frá vinnu nenni ég því ekki. Ég hef prófað það tvisvar eða þrisvar. Ég yrði þó líklega ekki lengur en korter að hjóla. Alvarlegi hluti málsins er þó sá að núna, 12 tímum seinna, er ég enn með hugmyndina í kollinum.

Ég held ég reyni að innbyrða nægt majónes í hádeginu og sjá hvort renni ekki af mér klikkunin