Samtök aðila að aðilasamtökum

Var það fyrsta sem mér datt í hug við lestur fréttar á visi.is um stofnun Samtaka grasrótarhreyfinga.

Skemmtilega þversagnakennt. Þegar grasrótin hefur stofnanavætt sig er hún ekki lengur grasrót, heldur bákn.

Mistök bankaþjófanna

Lögregla hefur nú í haldi sjö manns sem grunaðir eru um bankaþjófnað í Hveragerði.

Bankaþjófnaðir eru ekkert nýmæli hér á landi. Undanfarin ár má segja að bankaþjófnaðir hafi ógnað íslensku glímunni sem þjóðaríþrótt íslendinga, eða fótboltanum sem ein sú vinsælasta, já eða handboltanum sem sú árangursríkasta.

Bankaþjófar hafa hlotið slíka virðingu hérlendis að löngum hefur þeim verið hampað, með átveislum þeim til heiðurs, á býli nokkru á Álftanesi.

Bankaþjófarnir í Hveragerði gerðu þó ein afdrifarík mistök. Í stað þess að láta sér nægja að stela peningum ú bankanum, sem öllum er hvort eð er slétt sama um, stálu þeir bankanum sjálfum.

„Þetta er rándýr og flókinn tæknibúnaður, sem kostar alveg örugglega milljón kall“ segir Össur Teitsson,varðstjóri. „Slíkt getum við ekki liðið.“

Grunaðir hraðbankaþjófar handteknir

Stjórnarmyndunarviðræður

Úff, þetta er langt orð. Stjórnarmyndunarviðræður.

Nú standa þær samt yfir.

Ríkisstjórn framsóknarflokks, sem þó mun ekki sitja í stjórn, heldur fulltrúi annars flokks, Georg Bjarnfreðarson. Georg mun leiða ríkisstjórnina ásamt Sollu nokkurri. Solla gat sér gott orð í Latabæjarleikritinu forðum, sem Solla stirða.

Stirðleiki hennar, ásamt stirðleika fyrrum forsætisráðherra mun þó hafa gert út um fyrri ríkkisstjórn.

Georg er hinsvegar þekktur fyrir menntun sína. Enda með fimm háskólapróf. Okkur veitir ekki af þannig manni í fjármálaráðuneytið, samgönguráðuneytið, menntamálaráðuneytið, heilbrigðisráðuneytið, félagsmálaráðuneytið og öll hin ráðuneytin.

Slútt

Er ekki málið að slútta þessu rugli?

Framsóknarflokkur sem segist ætla að sitja utan ríkisstjórnar setur svo ströng skilyrði sem hann sæti í stjórn.

Tómt rugl.

Er ekki best að blása þetta af?

ég hélt að Sigmundur Davíð væri ferskur, en hann virðist hafa rotnað á sólarhring í framsókn.

Hlé gert til að ræða málin

Íslenska rúblan

Ég er nógu aldraður til að muna eftir Sovétríkjunum. Sovétríkin voru lok lok og læs. Enginn mátti fara þaðan og fæstir fengu að fara þangað. Nema kannski þeir væru virkir þáttakendur í róttækum vinstri hreyfingum (grænt framboð  (hljómaði of vel til að láta ósagt) ).

Pabbi gamli var argasti kommi á yngri árum og varð þess heiðurs aðnjótandi að sitja í rússneskri átveislu, hvar meira var drukkið af vodka en vatni. Enda var hann virkur í Fylkingunni á sjötta áratugnum.

Rússnska rúblan var hvergi gjaldgeng nema í Sovét. Verðlaus þar utan. Svona eins og krónan okkar er í dag.

Krónan sem átti að vera svo gott tæki til að bregðast við sveiflum, svo ég vitni í mikilshæfan Seðlabankastjóra.

Krónan sem í dag er verðminni en skíturinn undir skónum mínum.

Nú er þó Rússland ekki eins lok lok og læs. Væri ekki frekar við hæfi að taka upp rúbluna hér, en norska krónu? Hvað eigum við sameiginlegt með norsrum? Jú, Ingó var norsari, en hvað svo?

Hingað hafa þó streymt Rússneskir mafíupeningar á síðustu árum, að mér skilst. Liggur þá ekki beinna við að taka upp rúbluna hér?

Pólitískt PR

Þessari færslu er eingöngu ætlað að leiða ykkur inn á gagnlegt blogg eins bloggvinar míns, sem settur hefur verið út í kuldann vegna fáranlegra nafna/nafnleysis reglna blog.is. Þ.a.l. birtist hann hvergi og því vil ég vísa ykkur á tengilinn til hans.

http://alkinn.blog.is/blog/alkinn/

Kerfisstjóra-syndrome

Nei, ég ætla hvorki að skrifa um kreppu né stjórnmál. Er eiginlega kominn með hálfgerða þjóðmálaeitrun og þarf að hafa mig allan við að logga mig inn á bloggið, þessa dagana.

Ætla að hugleiða um kerfisstjóra. Réttara sagt um öryggisparanoju þeirra og lykilorðareglur.

Án tilefnis varð mér hugsað til kerfisstjóra. Þ.e.a.s. um lykilorðareglurnar þeirra. Kerfisstjórar eru einn paranojaðasti þjóðfélagshópur sem til er. Þeir nota gjarnan bæði belti og axlabönd.

Sumt fólk velur sér fáránleg lykilorð að tölvunum sínum. Kannski nafnið sitt, eða afa síns. Aðrir velja sér aðeins flóknari lykilorð, en til að muna þau skrifa þeir þau á gulan miða sem settur er undir lyklaborðið eða límdur á skjáinn.

Svo eru aðrir sem leggja þau einfaldlega á minnið.

Kerfisstjórarnir horfa á fyrrnefnda hópinn.

Einhverjum snillingnum, í hópi kerfisstjóra, datt í hug að setja notendum reglur. Lykilorð verður að hafa lágmarkslengd og verður að innihalda a.m.k. einn stóran staf, einn lítinn staf og einn tölustaf.

Tillagan líklega borin fram á sameiginlegu alþjóðaþingi kerfisstjóra og axlabandaframleiðenda í Jönköping.

Samþykkt með rússneskri kosningu.

Það er þannig með okkur mannfólkið að við notum einhverskonar kerfi til að muna. Hvert okkar á sinn hátt. Sjálfur nota ég mitt kerfi til að semja og muna lykilorð. Þau geta vel innihaldið allar gerðir af stöfum, en til að muna verður að vera einhverskonar lógík í lykilorðinu. Ég myndi t.d. aldrei muna lykilorðið H8gt5av0MQ1, svo dæmi sé tekið.

En tískan hjá kerfisstjórunum er ekki bara að neyða notendur til að nota allar stafagerðir. Ó nei. Á tveggja mánaða fresti er ég t.d. neyddur til að skipta um lykilorð, í vinnunni. Tilgangurinn er vitanlega að auka öryggi og er það vel. Hinsvegar er lykilorðasagan skráð og get ég ekki endurnýtt gamalt lykilorð. Því verð ég að alltaf að semja nýtt. Eftir því sem lykilorðunum fjölgar gerist tvennt. Mér reynist erfiðara að semja ný lykilorð sem ég treysti mér til að muna og hitt, að ég ruglast gjarnan á gildandi lykilorði og eldri lykilorðum. Svo ég tali ekki um þegar ég þarf að logga mig inn í kerfi sem ég hef ekki loggað mig inn í lengi. Þá man ég kannski ekki lykilorðið, því það er alltaf að breytast.

Eins og áður sagði þá nota ég, eins og aðrir, eitthvert kerfi til að muna lykilorð. Minni  mitt hefur þó takmörk, þótt ég eigi auðveldara að muna slíkt en margir aðrir.

Á endanum verður maður uppiskroppa og verður að semja lykilorð í stíl við H8gt5av0MQ1.

Þá grípur maður bara til gula miðans.

Íslenska lýðræðisvakningin

Þetta hefði aldrei gerst nema fyrir lýðræðisvakninguna sem orðið hefur í þjóðfélaginu. Almenningi er ofboðið allt ruglið.

Lýðræðisvakningin varð ekki til inni á Alþingi. Nei, hún varð til á Austurvelli. Smitaði svo út frá sér um samfélagið. Kröfur um breytingar urðu að kröfum um enn meiri breytingar. Stofnaðir hafa verið allskyns hópar.

Nú sjáum við íslendingar, sem höfum löngum verið seinir til mótmæla og að láta í okkur heyra, að mótmæli virka. Á endanum verður vilji þjóðarinnar ofan á.

Til hamingju Ísland.

Samþykkja stjórnlagaþing

Skrýtnar stjórnarmyndunarviðræður

Ef rétt reynist að til standi að Jóhanna Sigurðardóttir verði forsætisráðherra hinnar nýju ríkisstjórnar, þykir mér einkennilegt að hún komi hvegi nærri stjórnarmyndunarviðræðunum.

Miðað við hvað kemur fram í fréttinni á visir.is er Jóhanna ekki á staðnum.

Stendur kannski bara til að hún verði leppur? Fjarstýrð af Ingibjörgu? Verði bara andlit sem fólk sættir sig við en ekki raunverulegur foringi ríkisstjórnarinnar?

Sigmundur: Viðræður taka tíma

Staddur í absúrd auglýsingu

Sumir hafa gjarnan tekið þannig til orða að þeim líði eins og væru staddir í skáldsögu. Oft hefur maður heyrt þá líkingu undanfarið, varðandi ástandið á Íslandi.

Þar sem ég les helst aldrei, hef ég litlar forsendur til að tala þannig. Ég segi frekar að mér líði eins og staddur væri í Orkuveituauglýsingunni. Þessari absúrd, þið munið.

Mér kæmi ekki á óvart að lausn hins pólitíska harðlífis sé marineraður hákarl, eða eitthvað álíka fáránlegt.

Verð að viðurkenna að ef ekki verði sett á fót utanþingstjórn, eru fáir þingmenn sem njóta nægilegrar virðingar til að leiða nýja stjórn en Jóhanna Sig. Kannski hennar tími sé kominn?

Eftir mánaðalangan bölmóð og vonleysi fann ég ögn af bjartsýni í brjósti mér í dag, þegar forseti talaði um nýtt stjórnskipulag. Það er eitthvað sem ég vil sjá og finnst gott að hann hafi ljáð máls á því. Menn mega deila um hvaða vald hann hafi til að setja skilyrði, en vissulega hefur hann rétt á, sem þegn þessa lands, að tjá skoðanir sínar.

Ég vona að ráðamenn munu hana kjark og þor til að veita því málefni brautargengi. Núverandi skipulag er rotnara en þorramatur. Því við hæfi að bæta það nú, á þorranum.

Ný ríkisstjórn í kortunum?