Á bak við tjöldin

Nú er ljóst að alþjóða gjaldeyrissjóðurinn (IMF), stjórnar Íslandi bak við tjöldin.

Þjóðirnar í kring um okkur, sem og fjarlægari þjóðir, hafa undanfarið unnvörpum lækkað stýrivexti niður í gólf til að efla sín hagkerfi. Hér á landi er því öfugt farið. Hér eru vextirnir að brjótast upp úr loftinu.

Ástæðan er tilraunaverkefni IMF. Sú stofnun er ekki beinlínis þekkt fyrir vel unnin verk. Meira hefur farið fyrir hrakfara- og hörmungasögum úr fortíðinni, þar sem sú stofnun hefur ekki bara skitið upp á bak heldur alla leið upp á hnakka.

Nú hafa þeir þessa fínu tilraunarottu. Þrjúhundruðþúsunda manna samfélag í rassgati. Þvílík hátíð fyrir tilraunaglaða bjána.

Jón Baldvin fór mikinn á haustdögum og talaði fyrir að stjórnvöld ættu að leita til IMF. Hann getur trútt um talað, með Bryndísi sína sem er þekkt fyrir hagsýni og kaupir bara ódýran marhnút í soðið.

Er ekki tími til kominn að gefa þessu apparati fingurinn?

Peningamálastefnu ekki breytt

Semja fyrir aðra, en þó aðallega fyrir sig sjálfa

Þetta verkalýðsforkólfalið ætlar að sitja fast á sínu.

Ég ætla svo sem ekki að leggjast gegn því. Tel marga, ef ekki flesta ekki veita af smá launahækkun, nú á tímum verðbóta og vaxta, sem allt eru að drepa.

Þeirra hagur liggur þó ekki í laununum mínum, eða þínum. Ekki beint, en óbeint.

Þetta er allt saman meira og minna sama liðið. Verkalýðsliðið og lífeyrissjóðaliðið.

Einmitt.

Þeirra hagur af hækkandi launum er að sjá hærri upphæðir greiddar í hítirnar, sem kallast lífeyrissjóðir.

Hítirnar sem fólk fær síðan greitt úr, nái það gamalsaldri. Deyi það fyrir þann tíma tapast lífeyrinn. Alla vega erfist hann ekki. Fer líklega í að smíða sumarhús.
Lífeyrissjóðsgreiðslur skerða ríkisellilífeyri Tryggingastofnunar.
Þeir einir sem nógu andsk***** mikið hafa náð að safna í lífeyrissjóð munu koma út í plús. Hinir væru jafn vel settir, hefðu þeir aldrei greitt krónu í lífeyrissjóð. Þeir fá samt lágmarkslífeyrinn frá TR.

Forkólfarnir munu verja verðtrygginguna út í rauðan dauðann, til að vernda eigið rassgat og eigið verðbréfabrask sem hefur orsakað neikvæða ávöxtun margra sjóða.

Orðabók menningarsjóðs á gott orð yfir forkólfa: afætur [n. kvk.  e-h sem nærist á öðrum].

Staðið verði við launahækkanir

Dalai Lama sýnir listir sínar í sumar

Sú frétt að Dalai Lama hafi boðað komu sína hingað til lands hefur glatt marga.

Lamatarfurinn Dalai hefur skemmt víða um heim í fjölmörg ár, með söng og dansi. Þjálfari hans, Tenzin Gyatso, handhafi Friðarverðlauna Nóbels og andlegur og veraldlegur leiðtogi Tíbeta, hefur náð ótrúverðum árangri í þjálfun sinni á Dalai. Tenzin mun hafa þróað eigin tamningatækni sem gefist hefur undra vel. Klapptæknin. Með klappi myndar hann taktinn sem Dalai dansar við og syngur.

 

 

Tenzin er svo iðinn við að iðka og æfa klappið, að fáar ef nokkrar myndir hafa náðst af honum óklappandi.

 

Tenzin sagði, á blaðamannafundi í dag, að listin við klappið væri ekki flókin. Andleg íhugun og kærleikur væri allur galdurinn.

Dalai Lama kemur til Íslands

Samgönguráðherrar

Það var löngum sagt, í gamla daga, að utanríkisráðherrar mættu alls ekki koma úr röðum Alþýðubandalagsins. Það væri og hættulegt (!).

Á sama hátt virðist vera óskrifuð lög að samgönguráðherrar megi alls ekki koma úr röðum höfuðborgarbúa.

Leiðréttið mig, fari ég rangt með, en ég man ekki eftir reykvískum samgönguráðherra. Er ég þó orðinn vel hálfnaður í gamalmennaflokkinn.

Sturla Böðvarsson var samgönguráðherra. Nú gegnir því embætti Kristján malari. Báðir utan að landi.

Áður hafa setið í sama stóli, snillingar (!) eins og Halldór Blöndal.

Allt landsbyggðarþingmenn.

Enda jarðgöng í útnárum ævinlega sett í forgang, meðan þjóðþrifaverk eins og Sundabraut fá að reka á reiðanum.

Sturla og Herdís hætta

Núll prósent líkur

Veit reyndar ekki hvort núll prósent líkur séu á að Davíð hætti „sjálfviljugur“ eða láti henda sér út. Ekki veit ég heldur hvað bréf hinna tveggja stjóranna innihéldu.

Umskipti í bankanum hafa með traust samfélagsins og ekki síður alþjóðasamfélagsins á honum að gera. Hefur ekkert með persónur Davíðs, Eiríks eða Ingimundar að gera. Þótt þeir væru Gísli, Eiríkur og Helgi, þyrfti að skipta þeim út.

En aftur að núll prósent líkunum.

Ef Davíð Oddson hefur verið svona sannfærður snemmsumars 2008 um að bankarnir færu á hausinn. Að núll prósent líkur væru á að þeir lifðu af, eins og hann sagði. Hví samþykkti hann þá, ásamt meðstjórnendum sínum, að lána Kaupþingi 200.000.000.000, tvö hundruð þúsund milljónir, korteri áður en sá banki var ríkisvæddur þegar ljóst þótti að Kaupþing færi í þrot? Þegar vitað var, samkvæmt hans orðum, að peningarnir væru settir í hít.

Getur einhver svarað mér því?

Miðstýrðar pabbahelgar

Ég heyrði, í útvarpi í morgun, samtal við mann sem á fjögur börn með þremur konum.

Ein spurningin til hans var, hvernig skipulagið væri með pabbahelgarnar og þar sem pabbahelgar eru hálfsmánaðarlega, hvort ekki yrði eitthvert barnanna útundan í hvert skipti.

Honum hefur tekist að koma málum þannig fyrir, ásamt barnsmæðrum sínum, að hann getur haft öll börnin í einu. Gott fyrir hann en ekki síður fyrir börnin, sem ná þannig að kynnast systkinum sínum og vera leikfélagar.

Ég hugsaði þó sem svo að örugglega eru margir sem ekki geta skipulagt pabbahelgar með þeim hætti. Fólk sem á börn með fleiri en einum aðila. Geta verið hvort heldur er karlar eða konur. Það er nefnilega nauðsynlegt fyrir systkini að fá að kynnast og vera saman. Svo getur verið ágætt fyrir foreldrana að fá smá „time off“ svona til að eiga smá sósíal líf.

Þá datt mér í hug, fyrst við erum með vinstri stjórn og vinstri menn eru gjarnari á miðstýringu, hvort ekki væri bara málið að setja lög um pabbahelgar. Mömmurnar gætu átt oddattöluhelgarnar og pabbarnir sléttratöluhelgarnar, eða öfugt.

Með slíku fyrirkomulagi mun margt vinnast.

Vinir, sem eiga börn en eru ekki í sambandi,  ættu alltaf fríhelgar saman og gætu farið saman á tjúttið. Þá gildir sama um karlkynsvini eða vinkonur. Að sama skapi ætti fólk, þegar það fer á tjúttið, aldrei á hættu að rekast á fyrrverandi, þar sem fyrrverandi væri heima hjá sér með börnin.

Frostpinnar og Orkubolti

Frétt á visir.is í gær sem var í fréttum sjónvarps í kvöld vakti upp æskuminningar.

Í gamla daga var þarna bensínstöð Skeljungs. Einnig var þarna lúgusjoppa er hér Bæjarnesti. Ég bjó í hverfinu skammt frá. Nánar tiltekið í Safamýrinni.

Við krakkarnir gerðum okkur stundum ferð í þessa sjoppu. Kölluðum hana alltaf Shell.

Þar mátti fá frostpinna með dýfu. Þ.e.a.s. Kjörís pinna með viðbættri ísdýfu. Var mjög vinsælt. Svo einn daginn fékkst það ekki lengur. Okkur var sagt að framleiðandinn, Kjörís, hefði sett sig á móti því. Eftir það drógust saman kaup okkar á frostpinnum þar, enda styttra í aðrar sjoppur.

Svo hef ég alltaf velt einu fyrir mér. Hví eru grænu og orange frostpinnarnir með súkkulaði, en ananas pinnarnir ekki?

Steingrímur og hvalræðið

Steingrímur Joð, sem nú gegnir embætti sjávarútvegsráðherra ætlar að funda með öðrum þingmönnum um hvalveiðar, á Akranesi í kvöld.

Steingrímur hefur viðrað þá skoðun sína um andvígi gegn hvalveiðum, ein eins og flestum er kunnugt setti forveri hans reglugerð um hvalveiðar í sama mund og hann yfirgaf ráðuneytið. Það verður fróðlegt að vita hvort sátt náist um málið.

                          Joð á sínum yngri árum, að bjarga hvölum frá bráðum háska.

Steingrímur J. mætir á fund um hvalveiðar

Ys og þys út af engu

Já, mér finnst það í raun ekki skipta mestu máli hver þingmanna fær það hlutverk að hamast á bjöllunni.

Réttara væri að hætta þessu argaþrasi og koma sér að verki. Fara að græja breytingar á lögum og reglum. Senda svo einhverja með skóflur að byrja að moka flórinn við Arnarhól.

Fjöldi fólks er að kikna undan skuldabyrðum og sér ekkert nema gjaldþrot verði ekkert að gert. Nú liggur á. Tíminn er versti óvinur skuldarans. Meðan dráttarvextir og aðfarabeiðnir hrannast upp, situr fólk inni á þingi og jagast yfir hver skuli halda á hamrinum.

Gagnrýna forsetaskipti

Skjaldborgin

Þegar ég las eftirfarandi frétt í Fréttablaðinu í dag, varð mér hugsað...hvernig skyldi ríkisstjórnin útfæra neyðaráætlun sína til hjálpar heimilum á vonarvöl.

Fréttin hjóðar svona:

Fólk í kröggum fær sparnað greiddan út

Ný ríkisstjórn vill opna séreignarsparnað tímabundið fyrir þá sem eru í fjárhagskröggum. Frumvarp um þetta hefði verið kynnt í síðustu viku ef ekki hefði komið til stjórnarslita, segir Árni M. Mathiesen fyrrverandi fjármálaráðherra.

stjórnmál Nýmynduð ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna hyggst setja lög um séreignarsparnað svo sjóðsfélagar sem komnir eru í fjárhagskröggur geti fengið fyrirgreiðslu úr

stjórnmál Nýmynduð ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna hyggst setja lög um séreignarsparnað svo sjóðsfélagar sem komnir eru í fjárhagskröggur geti fengið fyrirgreiðslu úr honum tímabundið til þess að borga skuldir sínar.

Í verkefnaskrá hennar sem kynnt var í gær segir: "Sett verða lög um séreignarsparnað sem veita sjóðsfélögum tímabundna heimild til fyrirframgreiðslu úr séreignarsjóðum til að mæta brýnum fjárhagsvanda."

"Það hringdi í mig kona norðan úr landi, atvinnulaus með þrjú börn, sem á talsverða peninga inni á svona reikningi en á í miklum erfiðleikum með að ná endum saman í dag. Orð hennar duga mér eiginlega sem rök, því hún sagðist heldur vilja að börnin sín fái að borða í vetur en að hún eigi einhvern sparnað þegar hún kemst á elliárin. Það er kannski einfalda röksemdafærslan í þessu," segir Steingrímur J. Sigfússon, nýr fjármála-, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra. Hann segir ekki tímabært að lýsa mögulegum framkvæmdaleiðum nákvæmlega. "Hugsanlegar leiðir verða að sjálfsögðu ræddar við sjóðina áður en endanleg ákvörðun verður tekin. Ætlunin er ekki að galopna þessa sjóði heldur að skoða hvernig þetta geti orðið fólki í knýjandi þörf til bjargar. Bæði er hægt að hugsa sér að þetta verði almennar reglur með tilteknum takmörkunum og líka að staða fólks verði skilgreind í þessu tilliti," segir Steingrímur.

"Ég var með frumvarp í smíðum sem kvað á um það sama og hefði verið kynnt fyrir ríkisstjórninni á þriðjudag í síðustu viku hefði hún fundað þá," segir Árni Mathiesen, fráfarandi fjármálaráðherra. Hann segir þó ákveðna hættu geta falist í þessari leið. "Sérstaklega fyrir minni sjóðina sem ekki hafa mikið lausafé," útskýrir hann. "Þeir gætu þá hugsanlega þurft að selja það sem er auðseljanlegast úr skuldabréfasafninu til að greiða út og þá sætu eftir bréf sem eru ekki jafn mikils virði. Þá gætu þeir sem ættu eftir í sjóðnum setið uppi með slakari eign."

Hann segist ekki sjá á verkefnaskrá nýrrar ríkisstjórnar af hverju Samfylkingin hefði þurft að slíta samstarfinu við Sjálfstæðisflokkinn því á skránni séu meira og minna sömu mál og sami andi og unnið var eftir í síðustu ríkisstjórn.- jse,kg / sjá síður 4 og 6.

Í verkefnaskrá hennar sem kynnt var í gær segir:

„Sett verða lög um séreignarsparnað sem veita sjóðsfélögum tímabundna heimild til fyrirframgreiðslu úr séreignarsjóðum til að mæta brýnum fjárhagsvanda."

„[...] Ætlunin er ekki að galopna þessa sjóði heldur að skoða hvernig þetta geti orðið fólki í knýjandi þörf til bjargar. Bæði er hægt að hugsa sér að þetta verði almennar reglur með tilteknum takmörkunum og líka að staða fólks verði skilgreind í þessu tilliti," segir Steingrímur.

Önnur frétt hér um aðrar aðgerðir.

Ég tel mig hvorki sérlegan áhugamann um bölmóð né svartsýnisspár. Þó leitar sú hugsun á mig að skilyrðin verði það þröng að þeir sem raunverulega möguleika eigi á að bjarga sér munu ekki uppfylla hin settu (þröngu) skilyrði. Hver hefur ekki heyrt af fólki sem ekki fær fyrirgreiðslu, þar sem það er ekki enn komið í vanskil?

Í grófum dráttum má skilgreina þrjá flokka skuldara (fólks eða fjölskyldna):

• Þeir sem eru í góðum málum og þarfast ekki aðstoðar.
• Þeir sem þegar eru komnir fram af bjargbrúninni og þurfa lottóvinninga eða önnur kraftaverk til að bjarga sér frá gjaldþroti.
• Þeir sem enn eru í skilum en sjá fram á vanskil og í framhaldinu gjaldþrot, verði ekkert að gert.

Það kann að hljóma kuldalegt, en það er skoðun mín að það er síðasttaldi flokkurinn sem ætti í raun að fá fyrst aðstoð, en ég óttast að krafturinn verði settur í að „bjarga“ þeim sem þegar eru komnir fram af bjargbrúninni. Ég óttast að þar verði einungis um hít að ræða og að þesskonar björgunaraðgerðir muni í raun engu skila. Á sama tíma myndi þeir sem enn eiga viðreisnar von bætast í þann flokk, sökum aðgerðarleysis þeim til handa.

Ég óska þess innilega að ég hafi rangt fyrir mér.

En mikið svakalega er ég samt ánægður með nýja forsætisráðherrann, svo því sé haldið til haga. Eins tel ég afbragðsmanneskju komna yfir menntamálin.