Íslendingar skara fram úr

Eins og ávallt. Hér er enn ein staðfestingin á því.

Ísland, best í heimi!

Mun draga til tíðinda snemma næsta árs?

Ég heyrði af samsæriskenningu Ingvi Hrafns Jónssonar. Hún mun vera eitthvað á þá leið að Samfylking og Sjálfstæðisflokkur hafi gert með sér leynilegt samkomulag. Í því felist að Samfylkingin hætti að böggast í Seðlabankastjóranum gegn því að Sjálfstæðismenn geri stefnubreytingu í Evrópumálum, eða geri a.m.k. tilraun til þess.

Mér þykir þessi kenning alls ekki ólíkleg. Ingibjörg Sólrún, ásamt fleirum úr hennar röðum, talaði um að Seðlabankastjórinn yrði að víkja. Bókaði ekki Samfylkingin að Seðlabankastjóri starfaði ekki í hennar umboði?

Svo gerist það á sama tíma, að Sjálfstæðismenn ákveða að flýta landsfundi og Samfylkingin hættir að tala um Seðlabankastjóra. Tilviljun?

Geir hefur verið mikið gagnrýndur fyrir að halda verndarhendi yfir Davíð Oddsyni. Fólk talar um að Davíð hljóti að hafa eitthvað á hann. Er ekki málið að það er þetta? Hótun Davíðs um endurkomu í pólitík? Er Geir ekki bara að reyna að halda flokknum sínum saman með að láta Davíð vera?

 

Best að líta í kristalskúluna. Hvaða möguleikar eru í stöðunni og hvað mun gerast á og eftir landsfund Sjálfstæðisflokksins?

 

1) Sjálfstæðisflokkur mun ekki breyta um stefnu í Evrópumálum.

Hvað gerist þá? Setur Samfylking Sjálfstæðismönnum stólinn fyrir dyrnar að einhverju leiti? Hreinsun í Seðlabankanum eða ríkisstjórn slitið?

Verði hreinsað til í Seðlabankanum, mun Dabbi líklega draga með sér fólk í Flokknum og þar með kljúfa hann. Ef ekki, heldur stjórnarslit, verða kosningar.

2) Sjálfstæðisflokkur mun breyta um stefnu í Evrópumálum.

Hvað gerist þá? Klofnar flokkurinn? Hvaða áhrif það hefði á stuðning sjálfstæðisþingmanna við ríkisstjórnina veit ég ekki. Mun ríkisstjórnin halda meirihluta sínum?

 

Möguleikarnir eru þá þessir:

a) Hreinsun í Seðlabanka og Dabbi klýfur Flokkinn.
b) Sjálfstæðisflokkur klofnar vegna nýrrar Evrópustefnu.
c) Sjálfstæðisflokkur klofnar ekki vegna nýrrar Evrópustefnu.
d) Ekkert breytist. Sama Evrópustefna Sjálfstæðismanna og sama meðvirkni Samfylkingarinnar.

Ég spái möguleika d.

Nú er kristalskúlan orðin óskýr svo ég læt staðar numið að sinni.

Davíð: „Þá mun ég snúa aftur"

Hagsmunir

Til að fyrirbyggja misskilning, vil ég taka fram að ég er heilshugar fylgjandi banni á klasasprengjum.

Hinsvegar datt mér bara sisona í hug gagnrýni íslendinga á þjóðir innan hvalræðisráðsins sem hafa engra hagsmuna að gæta vegna hvalveiða.

Auðvitað er okkur umhugsað um líf og heilsu fólks úti í heimi, en er samt ekki skondið að utanríkisráðherra Íslands sé að blanda sér í málið þar sem við höfum engra beinna hagsmuna að gæta? Heitir það ekki hræsni?

Svo má fólk deila um hver hræsnar. Við eða hvalræðissinnar.

bara pæling

Ísland árið 1919

Ég rakst á tæra snilld í gærkvöldi. Ég fann tengil sem vísaði á Alþýðublaðið á netinu, frá upphafi.

Allar fjórar síðurnar! Fattaði það ekki fyrst og hélt ég gæti bara séð fyrstu fjórar síðurnar þar sem ég væri ekki skráður notandi að vefnum. Uppgötvaði svo að alla áratugina var Alþýðublaðið aðeins ein opna, með örfáum undantekningum. Magn sem dugar í eina til tvær klósettferðir, allt eftir magni og umfangi.

 

Ég hóf lesturinn, frá tölublaði 1. Þvílík snilld. Málfarið er æðislegt og innsýnin í tíðarandann einnig. Svo ekki sé talað um snilldarlegar auglýsingar. Menningar- og sagnfræðileg fryggð.

Ég las fyrstu 10 - 20 tölublöðin, eða allt fram yfir þingkosningarnar, sem fram fóru þann 15. nóvember 1919. Talandi um að ekki megi boða til kosninga um miðjan vetur, hmm.

Þegar ég las 15. tölublaðið, frá 14. nóvember rak ég augun í nokkuð athyglisvert.

Kjörseðilinn.

Ég hélt áfram lestrinum, nokkur tölublöð í viðbót.

Þarna var einmitt viðhaft það fyrirkomulag sem margir vilja taka upp í dag. Að kjósa menn í stað flokka.

 

Fyrst það var hægt þá, hlýtur það að vera hægt nú.

Að borga eða ekki borga

Sú er spurningin.

Í umræðunni hefur verið hugmynd sumra að hreinlega hætta að greiða af lánum. Þá er ekki síst um að ræða verðtryggðu húsnæðislánin, sem í þessum töluðu orðum brenna upp eigur fólks. Í heilbrigðu þjóðfélagi ganga afborganir hægt og bítandi á höfuðstól láns. Þar af leiðir að eignarhlutinn eykst með árunum. Á endanum á fólk eignir sínar meira og minna skuldlausar og þegar efri árin ganga í garð og fólk minnkar við sig, með að flytja í minna og ódýrara húsnæði, leysir það út mismuninn í formi skotsilfurs sem nota má í ellinni.

Á Íslandi er þessu öfugt farið. Í stað þess að verja raunverulegar eigur fólks, meðan það lifir, gengur allt út á að verðtryggja lífeyrissparnað. Lífeyrissprnað sem sumir ná að nýta að einhverju eða öllu leiti en aðrir ekki. Í stað þess að verja raunverulega eignamyndun, í formi fasteigna fólks, þykir meira máli skipta að verja hugsanlega, fræðilega, en þó óvissa lífeyriseign fólks.

Fyrir mína parta, kýs ég heldur að eiga lítið af einhverju en mikið af engu.

Hvað er til ráða fyrir fólk þegar skuldirnar hafa vaxið umfram eignirnar?

Hætta að borga og leggja heldur fyrir.

Vissulega getur verið spælandi að láta gera sig upp og geta ekki átt neitt í einhver ár, án þess að skuldeigendur getir gengið að því? Er það verra en að standa uppi, greiðandi af skuldum í jafnmörg, eða fleiri ár? Skuldum vegna einhvers sem fólk á ekki lengur. Líklega í fleiri ár en það tekur að láta skuldirnar fyrnast.

Ég held ekki.

Fara út á leigumarkaðinn. Nægt framboð er af leiguhúsnæði og eftir því sem upptaka húsnæðis eykst, vegna gjaldþrota, eykst framboðið að sama skapi. Allavega meðan húsnæðismarkaðurinn er jafn frosinn og hann er nú. Það er ekki útlit fyrir að það breytist á næstunni. Því er ólíklegt að leiguverð hækki svo mjög í bráð.

Í gjaldþrotinu má nefnilega leggja meira fyrir en meðan greitt er af lánunum. Lánunum sem hækka með hverri afborgun.

Þannig má jafnvel spara til efri áranna.

Það gerist allavega ekki meðan greitt er af brunalánunum.

„Hugsaðu þér hvað væri nú gaman, ef við bara héldum áfram og gæfum í“

Dofri Hermannsson dró fram gullkorn.

Viðtalið við HHG verða allir að sjá!

Skilum lyklunum

Ég hitti góðan vin í morgun sem sagði mér frá hugmynd sinni. 

 

Flestir eiga gamla ónothæfa lykla í ruslaskáp- eða skúffu.

Mótmælum eignaupptöku heimilanna á táknrænan hátt.

Mætum á Austurvöll hvern laugardag fram að jólum, hvert og eitt með lykil í bandi og „skilum honum“ með að hengja hann á jólatréð sem þar stendur og skilja hann þar eftir.

Af því að pabbi vildi það

Við lestur þessarar fréttar á Vísi, þar sem kemur fram allt önnur skipting fylgis við stjórnmálaflokkana en meðal almennings, velti ég fyrir mér hvað ylli.

Eftir stuttan fund með loftinu komst ég að niðurstöðu, þegar ég mundi eftir Jonee Jonee laginu, „Af því að pabbi vildi það.“

Mannaflsfrekar framkvæmdir

Í dag kynnti ríkisstjórnin áætlun, í tólf liðum, til að bæta rekstrarumhvefi fyrirtækja.

Tíundi liður áætlunarinnar er athyglisverður. Hann hljóðar á þessa leið:

„Lögð verði sérstök áhersla á mannaflsfrekar atvinnuskapandi aðgerðir á vegum ríkisins Leitað verði eftir samstarfi við sveitarfélög um tímasetningu framkvæmda með það fyrir augum að standa vörð um atvinnu fólks og auka hagkvæmni.“

Fólk hefur velt fyrir sér hvað við sé átt með mannaflsfrekum framkvæmdum því ljóst þyki að ekki verði farið út í neinar stórframkvæmdir strax, eins og virkjanir og álver.

Líklegasta skýringin muni vera sú að til standi að virkja atvinnulausa í þágu björgunarsveitanna. Til standi að gera út öfluga leitarflokka til að finna aftur traust íslensku þjóðarinnar og í framhaldinu, reyna að bjarga því ásamt öðru sem bjargað verði.

 

 

Ætlaði að setja þessa lífsspeki í sér færslu, en finnst hún alveg eiga við hér.

Brjóst. Tapað - fundið

Ég rakst á athyglisverða frétt á DV um týnd brjóst.

 

Hér er ekki um að ræða brjóst með áföstum konum, heldur mun vera um gervibrjóst að ræða. Eitthvert háttvirt tímarit úti í heimu ku hafa ætlað að veita gleðisnauðum lesendum sínum brjóstbirtu yfir jólin. Brjóstin munu hins vegar hafa horfið í flutningi.

Hvernig lesendurnir hefðu nýtt sér þessa himnasendingu er á huldu. Líklega hefðu brjóstin þó nýst vel sem jólaskraut. Hver skreytir annars ekki með brjóstum yfir jólin?

Eitt er þó sem ekki kemur fram í fréttinni. Umfang tapsins. Reyndar er haldið fram að um 130 þúsund brjóst séu að ræða. Hinsvegar, samkvæmt meðfylgjandi mynd fréttarinnar, af sambyggðu brjóstasetti, er ekki gott að átta sig á hvort í raun sé um að ræða 130 þúsund pör. Það myndi þýða tvöfalt meira tap, eða 260 þúsund brjóst.

Ég krefst skýringa!