Bla bla bla...

Talk to the hand

Bush segir fjölgun í hernum í Írak hafa borið árangur

Ástþór

Alveg var þetta hrein snilld hjá Ástþóri að bjóðast til að greiða kostnað við forsetaframboð, upp á 40 millur.

Fólk hefur hér á blogginu sem annarsstaðar tuðað yfir hve þetta kosti okkur. Fólk tuðandi út í eitt yfir að maðurinn skyldi sóa fé okkar í þvílíkt rugl. hvað segja menn núna?

Ég mun ekki kjósa Ástþór, en hann á fullan rétt á að bjóða sig fram.

Pólitískt vændi?

Ég var einmitt að hugsa um hvort ég ætti ekki að bjóða fram krafta mína til handa Óla . Hann virðist þurfa að leita út fyrir borgarstjórnarflokkinn eftir nefndarfólki. Þá kom babb í bátinn. Væri ég ekki að stunda pólitískt vændi með slíku og yrði Óli þá ekki, þar með, pólitískur dólgur minn? Það er víst bannað með lögum að hagnast á vændi annarra. Ég geri því ráð fyrir að Óli verði bara að sitja sjálfur í öllum nefndum, í fjölriti. Ýmist sem Ólafur Magnússon, eða sem F. Magnússon. Vonandi að hann torgi bara öllum vínarbrauðunum. Hann þarf að borða þau á við tvo, í það minnsta.

Mikil vonbrigði

Þverhausar

Enn um hreppapólitíkina.

Ég var að horfa á blaðamannafundinn sem haldinn var á Kjarvalsstöðum í gær. Í málefnasamningnum nýja er talað um að byggja mislæg gatnamót á Miklubraut/Kringlumýrarbraut. Standa menn virkilega í þeirri trú að það leysi umferðarstöppuna? Sjá menn virkilega ekki að dreyfing umferðar er mun vænlegri kostur? Brúa Skerjafjörðinn og einhenda sér í fyrsta áfanga Sundabrautar. Færa þannig umferðina frá Hafnarfirði, Kópavogi, Garðabæ, Grafarvogi og Grafarholti, sem í dag rennur öll um Miklubraut og Kringlumýrarbraut.

Er þetta að verða eins og með álverin? Töfralausnir. Eru mislæg gatnamót lausn lífsgátunnar, eins og álverin?

Ég sem hélt ég væri þverhaus!

Hreppapólitík

Það er skondið að fylgjast með hreppapólitíkinni þessa dagana, í Reykjavíkurhreppi.

Eftir hnífstungur eigin liðsmanna hrökklaðist gamli góði Villi frá. Þá tók við samsuða án málefnasamnings. Nú virðist allt hafa gróið um heilt milli Villa og hnífstungumanna hans. Doktor Óli mættur í partýið líka, en hann verðir að passa sig að taka ekki flensuna, því þá þarf varamaður hans að hlaupa í skarðið og þann daginn verður meirihlutinn að minnihluta og öfugt.

Nú er fyrst farið að vera gaman að þessu

Reykfyllt bakherbergi, ei meir.

Nú er allt í gangi. Einn með heilan silfurborðbúnað í bakinu. Annar glottandi gegn um tárin og það nýjasta að gamli góði Villi og Óli F séu að plotta. Hvar fer þetta allt saman fram?

Nú hefur öllu reykelsi verið úthýst, nema auðvitað á Álþingi. Hér er ekki um þingmenn að ræða, svo ekki ósa þeir þar. Kannski þetta séu allt tómir reykleysingjar? Hvar plotta menn nú til dags? Áður fyrr voru það hin reykmettuðu bakherbergi. Hvað núna? Líkamsrækrarstöðvar? Eru menn að plotta á hlaupabrettunum eða í heitu pottunum?

How lame!

Hvað eru öfgar?

Væntanlega hafa bresk yfirvöld skilgreint það. Mér leikur forvitni að vita hvort einungis terroristar falli undir þá skilgreiningu, eða hvort fleiri hópar sem vissulega eru öfgahópar (í mínum huga a.m.k.) falli þar undir líka. Allir strangtrúaðir hópar, kristnir sem múslimar. Femínistar. Sum samtök umhverfissinna. lengi mætti telja, en í raun falla allir fanatíkusar í þennan flokk.

Ráðast gegn öfgavefsíðum

Með hausinn upp í rassgatinu.

Jahhá!

Bandaríkjamen hafa sumsé aldrei fjármagnað skæruliða og hryðjuverkamenn í 'óvinveittum' ríkjum, né grafið undan friði í öðrum ríkjum og álfum (með slíku hátterni)? Vitanlega hafa þeir aldrei selt skæriliðum vopn, ha?

Þarf ekki einhver að taka hausinn úr rassgatinu sínu og fara að sjá heiminn?

Íran „ógnar öryggi allra“

Hillarious

Þótt ég sé ekki áhugamaður #1 um bandarísk stjórnmál, fannst mér gaman að sjá þessa frétt. Það er nefnilega þannig að hvort sem mér líkar betur eða verr, hafa kanarnir það mikil áhrif á heimsmálin að þetta snertir okkur öll.

Ég vona að Hillary Clinton verði næsti forseti bandaríkjanna. Ég treysti henni best til þess að breyta utanríkisstefnu bandaríkjanna frá því að vera vitfirrt hernaðarbrölt, uppfullt af trúarofstæki, í að vera eitthvað vitrænt. Þar sem manneskjan er sett ofar olíu og viðskiptahagsmunum.

Draumórar kannski, en það er gaman að dreyma.

Clinton vann í New Hampshire