Nýtt flugfélag

Tilkynnt var um samruna tveggja stærstu flugfélaga Íslands í gærkvöldi. Icelandair og Iceland Express.

Hlutabréf hækkuðu ekki fyrir vikið en samlokurnar um borð hafa hækkað í fimmhundruðkall.

Sammælst var um að taka mið af mismun nafna félaganna við smíði nafns á nýja félaginu; Air og Express. Taka þar með Iceland út úr myndinni.

Nýja félagið heitir Ass.

LAN og TAM að sameinast

Svíþjóð AA land

Svíþjóð hefur, fyrst ríkja, tekið upp opinbera stefnu AA samtakanna.

Hér eftir verður aðeins boðið upp á límonaði í opinberum veislum ríkisins, sem og fjárlög einungis samin til eins dags í senn. Eða eins og forsætisráðherrann segir „Við tökum bara einn dag í einu.“

Svíþjóð AAA land

Staðfesting frá fyrstu hendi

Aðspurður, staðfesti Narfi Garðarsson að féttin sé á rökum reist.

 

Konur laðast að rauðum körlum

Lágdeyða í Eyjum

Það er hið besta mál að hátíðahöldin í Herjólfsdal hafi farið að mestu vel fram. Ein og ein meiriháttar líkamsárás, en þó ekki alvarleg (!?).

Ég hef alltaf undrast yfir Þjóðhátíðar-„hæpinu.“ Sem unglingur man ég eftir því hvað fólki fannst Þjóðhátíð vera æðisleg. Svo kom að því að ég lét til skarar skríða og skellti mér. Hafði þá áður ynnst hátíðahöldum í Þjórsárdal og Húsafelli, hvar ávallt var eitthvað um að vera á sviðinu/sviðunum. Man að í Þjórsárdalnum lá dagskráin niðri í klukkutíma á sólarhring, milli 7 og 8 á morgnana minnir mig. Enda væntanlega flestir þá í fastasvefni hvort eð er.

Svo mætti ég, ásamt félaga mínum, á Þjóðhátíð með miklar væntingar um fjör. Komum á föstudagskvöldi og þá var fjörið byrjað og hljómsveitir að spila á sviðinu. So far so good.

Þegar vaknað var á laugardagsmorgni, líklega upp undir hádegi, var hins vegar dalurinn steindauður. Ekkert um að vera á sviðinu og dalurinn hálf tómur. Heimamenn farnir heim til sín, úr hvítu tjöldunum. Eftir að hafa vafrað þarna um tóman dalinn ákváðum við félagarnir að labba inn í bæ og fá okkur að borða og svo var að sjá að flestir hátíðargestir hafi gert slíkt hið sama, enda ekkert við að vera í dalnum nema kannski að sitja utan við tjaldið og glamra á gítar, en engann höfðum við gítarinn meðferðis.

Undir kvöld fór síðan að lifna yfir dalnum á ný, en sagan endurtók sig síðan á sunnudeginum. Steindauður dalur.

Í minningunni situr þetta helst eftir, lágdeyðan. Fjörið á kvöldin var svo sem ágætt, en ekki neitt meira eða merkilegra en ég hafði áður upplifað í Þjórsárdalnum og Húsafelli.

Þetta rifjaðist upp fyrir mér þegar ég opnaði vefmyndavél mbl, á sviðinu í Herjólfsdal og sýnir svæðið fyrir framan og brekkuna. Ég fylgdist með henni í smá stund og sá á þeim tíma þrjár manneskjur ganga fram hjá sviðinu. Síðan eftir einhverja stund gengu sömu þrjár manneskjurnar til baka. Þetta er allt fjörið í Herjólfsdal um kl. 14 á sunnudegi.

Fylgjast má með vefmyndavélinni hér.

 

Óvenju þægir þjóðhátíðargestir

Transparency International

Hét kompaníið ekki það? Þetta sem trekk í trekk lýsti yfir að Ísland væri laust við spillingu.

Mér datt það í hug við lestur þessarar fréttar.

Einhverjir njólar rotta sig saman. Ákveða að setja upp bindi og besservisserast.

Gekon og doktor Michaels Porter? Restin af fréttinni er eðal froða.

Kannski ég ætti að stofna fyrirtækið Hákon og magister Bjáni. Kaupa mér bindi og bókfæra bullið mitt sem ráðgjöf.

Gæti gefið góð ráð um allskonar klasa. Vínberjaklasa, eyjaklasa og C++ klasa.

Bráðabirðalög

Í vetur voru sett bráðabirðalög á verkfall flugumferðarstjóra.

Nú hafa brunaverðir boðað verkfall. Enginn er að tala um bráðabirðalög núna.

Þeir ætla ekki að sinna minniháttar útköllum, sem ekki varða heilsu og líf borgaranna.

Maður spyr sig hví þótti svo brýnt að setja lög á flugumferðarstjóra til að halda úti flugsamgöngum, en nú þykir ekki tiltökumál að brunaverðir fari í verkfall.

Getur verið að ástæðan sé sú að fari flugumferðarstjórar í verkfall komist ráðamenn ekki í sínar utanlandsreisur og Össur missi af humarveislum í Brussel?

Vonandi að ráðamenn verði ekki fyrir vatnstjóni, sem brunaverðir segjast ekki ætla að sinna. Annars munu verða sett bráðabirðalög undir eins.

Dapurleg niðurstaða

Mol(dakofa)búar

Íslendingar eru sérkennilegur þjóðflokkur. Íslendingar eru og hafa ætíð verið svo fullvissir um eigið ágæti og lands síns að það hálfa væri nóg. Þar sem ég er sjálfur íslenskur get ég ekki undiðskilið sjálfan mig, eðli málsins samkvæmt. Það er bara einn íslendingur sem undanskilur sjálfan sig þegar hann talar um íslendinga sem fífl og hann heitir Jónas, en það er annað mál.

Þjóðrembingur Íslendinga er yfirþyrmandi. Tökum nokkur dæmi;

Fyrst. Íslendingar eru að rifna úr stolti yfir arfleifð sinni. Sögunum og tungumálinu. Þetta hefur ávallt gert mig hugsi. Hvernig get ég verið stoltur yfir einhverju sem aðrir hafa gert? Skrifað sögur eða mótað tungumál. Frekar en ég geti skammast mín fyrir gjörðir annarra. Kannski undantekningin, börnin mín, þar sem ég ber ábyrgð á uppeldi þeirra að hluta. Hvernig get ég verið stoltur af einhverju sem einhver gerði fyrir mörgum öldum og ég á enga hlutdeild í?

Svo er þetta klassíska sem íslendingar segja (og trúa) um Ísland og Íslendinga; Besta vatn í heimi. Hreinasta loft í heimi. Minnsta spilling í heimi. Gífurlega menntuð þjóð.

Hreint climax í þjóðernisrunkinu og allir taka undir. Hvað svo?

Ég hef engar vísindalegar staðfestingar séð um að íslenska vatnið sé best í heimi. Rámar meira að segja í einhverja rannsókn, sem ég kann ekki að nefna, þar sem niðurstaðan var að besta vatn í heimi væri einhversstaðar allt annarsstaðar en á Íslandi. Hvort Ísland var í 5. eða 6. sæti man ég ekki. Minnsta spilling í heimi. Já, eigum við að ræða það frekar? Hvar er staðfesting þess að hreinna loft sé hér en t.d á Grænlandi, eða Azoreyjum? Að síðustu er það mýtan um menntunina.

Fyrr á öldum bjuggu Íslendingar í moldarkofum. Í afdölum. Voru upp til hópa heimskir. Heimskur maður er sá sem þekkir einungis heimahagana, er illa upplýstur, vitgrannur. Með tíð og tíma fluttust Íslendingar úr moldakofunum. Þó virðist sem hugsun þeirra og hugarfar hafi orðið eftir í moldakofunum, því enn þann dag í dag telja Íslendingar sig vera mesta og besta án þess að hafa nokkuð til síns máls.

Birtingarmynd nútímans er sú að sumir Íslendingar vilja búa enn í sínum andlegu moldakofum og vilja ekki sjá neitt þess utan. Allt sem kemur utan frá (útlenskt) sjá þeir sem ógnun. Jafnvel án þess að vita hvað það er sem þeir óttast. Bara vissara að múra sig inni, in case.

Íslendingar eru því, upp til hópa, heimskir samkvæmt skilgreiningu þess orðs. Ekki síst þeir sem telja sig vita allt best. Hvort heldur þeir heiti Jónas eða Davíð. Það er eðal moldakofahugsunarháttur og í eðli sínu heimska.

Ég mæli með að einhver löggildur verði fenginn til að íslenska eftirfarandi og það verði sett í skjaldarmerkið;

„Ignorance is bliss.“

Réttlætistilfinning viðskiptaráðherra

Viðskiptaráðherra, Gylfi Magnússon, hefur verið ólatur að tala fyrir að Seðlabankavextir skuli gilda um gengistryggðu lánin. Megin röksemd hans er sú að annað væri óréttlátt gagnvart þeim sem hafa verðtryggð lán. Þeir sæti þá uppi með mun óhagstæðari lán.

Gott og vel.

Í haust mun væntanlega skýrast hvaða vextir skulu leggjast til grundvallar og er það skoðun mín að dómstólar munu skera upp úr að hinir umsömdu vextir skulu gilda.

Hvað ætlar Gylfi að gera þá? Ætli hann að vera samkvæmur sjálfum sér hlýtur hann að sjá til þess að verðtryggðu lánin verði leiðrétt til samræmis við óverðtryggðu fyrrverandi gengitryggðu lánin, á lágu vöxtunum.

Svona til að gæta samræmis og réttlætis. Er það ekki eðlileg ályktun?

Um fótboltatuð

Í dag og í gær hef ég dottið inn á nokkur blogg, þar sem viðkomandi tuða um fótboltafárið á RÚV. Einhver vildi fá afslátt af útvarpsskatti. Aðrir eitthvað annað.

Ég get svo sem alveg skilið gremjuna, við að fá þetta yfir sig í einni holskeflu.

Vissulega eru margir sem hafa ekki gaman að fótbolta, handbolta, eða öðrum íþróttum. Sjálfur nenni ég ekki að fylgjast með enska boltanum, sem dæmi. Hef bara engan áhuga á að fylgjast með einhverju ókunnungu fólki í vinnunni sinni. Reyndar er enski boltinn ekki sýndur á RÚV.

Þó hef ég gaman að HM og EM. Hvort heldur er í fótbolta eða handbolta. Læt stórmótin duga mér. Horfi kannski á Ólympíuleikana. Svona stund og stund. Þá er það upp talið.

Stórmót í íþróttum koma í holskeflum. HM í fótbolta stendur yfir í mánuð, á fjögurra ára fresti. Önnur mót eitthvað skemur. Ólympíuleikarnir í hálfan mánuð, á fjögurra ára fresti, t.d.

Væri útsendingartíma allra þessarra stórmóta dreift yfir árin, hversu mikill yrði hann á viku? Ég hef engar tölur yfir það en tel þann tíma vart lengri en þann tíma sem fer í útsendingar innihaldslausra sápuafþreyginga s.s; Lífsháska, Berlínaraspanna, Taggart, Framtíðarleifturs, Að duga eða drepast, Bræðisvaktina, Níðþröngra eiginkona, eða hvað svo allir þessir þættir heita. Nú eða bíómyndanna um helgar og heimsóknaþáttarins Norður og niður.

Ekki nenni ég fyrir mitt litla líf að sólunda tíma mínum að horfa á slíkt. Mér dettur þó ekki í hug að fara að hafa í frammi sérlegt nöldur yfir því. Ég er vel meðvitaður um að til er fólk með allt annan smekk en ég, sem kýs Níðþröngu eiginkonurnar fram yfir fréttir, Kastljós, Silfur Egils eða Popppunkt, sem ég horfi gjarnan á.

Bara allt í lagi með það og engin ástæða til nöldurs. RÚV er miðill allra landsmanna og ber að bera á borð allskonar fyrir alla. Þó er ekki hægt að bjóða upp á allskonar handa öllum í einu.

Eiginhagsmunagæsla?

Í gær og í dag hafa Seðlabankastjóri og viðskiptaráðherra stigið fram og tjáð þá skoðun sína að upprunalegir umsamdir vextir gjaldeyrislána gangi bara alls ekki.

Hvernig stendur á því að þessir tveir menn eru svo harðir á því? Sér í lagi viðskiptaráðherrann. Gæti það haft eitthvað með þeirra eigin hagsmuni að gera?

Nú eru þeir báðir embættismenn. Seðlabankastjórinn ráðinn til fimm ára og viðskiptaráðgerrann til fjörurra ára, að hámarki.

Báðir hafa þeir áður starfað í fjármálageiranum. Eins og segir hér hefur Seðlabankastjóri gegnt starfi aðstoðarframkvæmdastjóra peningamála- og hagfræðisviðs Alþjóðagreiðslubankans í Basel í Sviss. Hann starfaði áður í Seðlabanka Íslands í um tvo áratugi og þar af sem aðalhagfræðingur í rúm tíu ár. Samkvæmt þessari upptalningu hefur viðskiptaráðherra m.a. setið í stjórnum Eignarhaldsfélagsins Verðbréfaþings, Kauphallar Íslands og Verðbréfaskráningar Íslands.

Báðir hljóta að gera sér grein fyrir að eftir núverandi störf hlýtur annað að taka við og ekki ólíklegt að þeir gætu hugsað sér að starfa áfram fyrir peningaöflin. Getur verið að þess vegna gæti þeir sín að styggja þau ekki? Getur verið að styggi þeir peningaöflin eigi þeir líklega ekki aftirkvæmt þangað og því vissara að taka stöðu með þeim en skuldurum?

Fyrir hverja starfa þessir menn og hverra hagsmuna gæta þeir?